Lieve loebas
Het is de angst van elke hondeneigenaar: thuiskomen van een dagje werken of een leuk etentje en je hele woonkamer ligt overhoop. De nieuwe schoenen? Aan flarden gescheurd. Het tapijt? Zweeft in stukjes door de living. Je tijdschriften? Onleesbaar, dat artikel over sporten met je hond…
Het is belangrijk te weten of het komt door verveling van je hond of omwille van stress die zich uit in het vernielen van je spullen. Je hond is nog steeds die lieve loebas die er altijd is voor jou, vergeet dat niet. Het heeft geen nut je boosheid af te reageren op je hond: hij zal meer dan waarschijnlijk de link niet meer leggen tussen de janboel die hij veroorzaakt heeft en en je boosheid. Ruim rustig op en zet de hond desnoods even op zijn eigen plaatsje (zie verder).
Laat je je hond alleen met voldoende eigen speeltjes of iets lekkers om op te kauwen terwijl je weg bent? Dan is de kans dat het eenmalig was. Soms heb je nu eenmaal pech…
Heeft je hond dit alles voorhanden of gebeurt het toch meer dan één keertje?
Dan bestaat de kans dat je hond tijdens je afwezigheid een stresspiek heeft die uit zijn lijf moet.
Om de stress te reduceren zal je hond bvb al snel aan vanalles beginnen kauwen. Er komen tijdens het kauwproces namelijk stressreducerende hormonen vrij.
Natuurlijk is het beter de bron van stress aan te pakken dan enkel het symptoom op te lossen.
1. Heeft je hond een eigen, veilige plaats?
Elke hond heeft nood aan een plaats waar hij zich altijd kan en mag terugtrekken. Dit kan een hondenmatje zijn in een hoekje van de kamer, zijn bench, een bepaalde ruimte in huis. Het is belangrijk dat de hond weet dat dit echt voor hem bedoeld is: als hij zich hier terugtrekt, dan moet je de hond met rust durven laten.
Een hond die nooit tot rust kan komen, kan stress opbouwen, wat zich kan uiten in vernielzucht.
2. Is er een verandering geweest in de samenstelling van de roedel?
Je hond beschouwt je gezin als zijn roedel. Als alles goed is gegaan bij de basisopvoeding erkent en herkent hij zijn plaats binnen je gezin. Er is een opperbaasje en er zijn “zijbaasjes”. Een hond mag nooit een positie claimen boven een ander menselijk lid van het gezin.
Als er bvb. plots een lid van de roedel verhuist, kan het dat de hond worstelt met zijn positie. Als het opperbaasje langer dan normaal afwezig is en de andere leden van de roedel zorg moeten dragen voor de hond, kan er een kleine machtsstrijd losbarsten. Dit kan zich bvb. uiten in overmatig blaffen naar een bepaalde persoon. Het is erg belangrijk dat iedereen van het gezin op de juiste manier reageert: de hond bepaalt niet wanneer hij aandacht krijgt, maar de baasjes. Natuurlijk moet hier een goede balans in gevonden worden.
Al te vaak is er een lid van het gezin dat een negatieve vraag om aandacht bevestigt: zo wordt een blaffende hond vaak gesust met wat gestreel. Dit zorgt ervoor dat het negatieve gedrag beloond wordt en moet dus vermeden worden.
3. Heeft je hond een onaangename ervaring meegemaakt toen je gezin afwezig was?
Een hond die in zijn eentje een erg onaangename ervaring heeft moeten doorstaan, zonder de steun van zijn gezin, kan beginnen met ongewenst gedrag te vertonen. Soms is het al voldoende om de buren flink te hebben horen ruziën, of luide knallen van vuurwerk, of het plotse lawaai van een blikseminslag en gedonder. Het is natuurlijk niet makkelijk dit te achterhalen: een babbel met de buren kan soms al veel duidelijk maken.
Wat ook de ervaring was, het zal zaak worden je hond langzaamaan weer te laten wennen aan het alleen zijn, en hem te laten inzien dat alleen zijn niet negatief is.
Hoe pak je dit aan?
Begin met je hond toegang te geven tot zijn eigen, veilige plaats. Als dit bvb. in een bench is, geef je hond dan een kleine knabbel, sluit het deurtje en vertrek.
Kom 5 minuten later weer binnen, laat je hond uit de bench en gedraag je vooral rustig. Het is niet nodig extreem enthousiast of lovend te doen. Je probeert je hond weer te leren dat even alleen zijn doodnormaal is!
Kom 5 minuten later weer binnen, laat je hond uit de bench en gedraag je vooral rustig. Het is niet nodig extreem enthousiast of lovend te doen. Je probeert je hond weer te leren dat even alleen zijn doodnormaal is!
Je kan, zelfs in de loop van 1 dag, dit meerdere keren oefenen en uitbreiden tot een kwartiertje.
Zorg ervoor dat je hond niks kán verkeerd doen: verwijder alles wat niet voor hem bedoeld is.Als het mogelijk is, plaats een webcam. Ga de deur uit en volg het gedrag van je hond van bij de buren. Ga rustig weer naar huis als je merkt dat je hond erg nerveus gedrag begint te vertonen.
Na verloop van enkele keren oefenen kan je bvb. de bench alweer open laten. Als je werkt met een perkje kan je dit een beetje groter maken.
Bouw dit stelselmatig op tot je hond weer een uurtje alleen kan zijn. Dit hoeft geen weken te duren: op een weekend flink doorwerken kan je véél gedaan krijgen, als je consequent handelt.
Gaat je hond toch nog in de fout, zet dan een stapje of twee terug. Blijf geduldig!
Nog enkele tips
Zorg ervoor dat er geen al te strikt ritueel zit in je vertrek: vele honden beginnen enthousiast te huppelen als ze zien dat iemand van de familie een jas aantrekt. Doe bepaalde onderdelen van je vertrekritueel op onverwachte momenten: trek je jas aan en ga bvb rustig in de tuin wandelen of zet je in de zetel. Je hond zal leren om niet elke keer stress beginnen opbouwen als hij bepaalde gedragingen herkent.
Sommige baasjes voelen zich schuldig omdat ze hun hond verlaten en compenseren dit met overmatig aandacht schenken net voor ze vertrekken. Focus je op jezelf, niet op de hond.
Doe hetzelfde als je weer thuiskomt: overenthousiast je hond begroeten is dan net wat je niet moet doen. Geef jezelf wat rust, je hond zal dit oppikken. Als je hond een plasje moet doen, laat je hem natuurlijk uit, maar dit kan best zonder “compensatie-enthousiasme”.
Nog vragen?
Neem dan even contact op.
Je kan ook wat bijlezen over het gedrag van een hond. Deze boeken kunnen misschien een startpunt voor je zijn.
Opgelet: dit is een artikel geschreven vanuit eigen ervaringen. Sommige honden en hondenproblemen vragen om een specifieke aanpak.